verpleegsterysabelingambia.reismee.nl

Tripje naar het binnenland

Hoi allemaal


Dit weekend ben ik met Astrid, Mohammed en Alhagie Bah (2 bewoners hier) naar het binnenland geweest. Het is een heel eind rijden en dan als laatste nog de ferry nemen over de Gambia rivier. Een eerste nacht hebben we gelogeerd in een lodge met allemaal hutjes en waar veel apen waren. Bij het ontbijt kwamen de apen allemaal kijken of er iets te rapen viel om te eten. Het was een heel mooie locatie vlak aan de Gambia rivier. Volgende dag zijn we janjanbureh gaan bezoeken. Hier zijn nog veel overblijfselen van de slavernij. Huizen waarin ze ondergebracht werden, er stonden nu wel alleen nog enkele muren maar het dateert gelukkig ook al van lang geleden. Verschrikkelijk wat die mensen daar mee moeten maken hebben. Daarna nog naar het dorpje van Alhagie bah geweest. Is nog een heel primitief dorpje. Het is nog een echte stam en ze wonen daar in stro hutjes. De mensen zijn er super gelukkig ook al hebben ze niet veel, zo leuk om te zien. De kinderen kwamen meteen naar ons toe, handen geven, ons allemaal aanraken, zelf zien of onze witte kleur niet af gaf, voor ons staan zingen en dansen. Een heel warm welkom daar en we hebben er een leuke tijd beleefd. Tot slot heb ik ook nog baboon island bezocht. Tocht over de Gambia rivier met de boot naar de verschillende eilandjes. We hebben veel chimpansees gezien, zo geweldig om ze in het wild bezig te zien. Krokodillen en pelikanen hebben we ook gezien, jammer genoeg geen nijlpaard. 2 de nacht was in een andere lodge, ook met een prachtig zicht op de Gambia rivier. Heel mooie zonsondergang! De laatste dag heb ik nog een plaatselijk Health center in kuntaur bezocht. Heel anders dan in tanji hier. Veel groter, het is ook voor een grotere populatie daar omdat ze uit meerdere dorpen naar daar moeten komen. Verschillende gebouwen waar mensen opgenomen konden worden en een grote materniteit. Het was er wel heel vuil en gebouwen in slechte staat. Er waren die dag 4 vrouwen bevallen. In het binnenland zijn meer bevallingen dan hier aan de kuststreek. Apotheek had wel een grotere voorraad dan tanji en op sommige gebieden hadden ze daar ook meer materiaal. Zo is het toch een beetje anders overal hier. Stone cirkels in wassu hebben we ook bezocht en de markt daar. Elke maandag is daar een hele grote markt en komen ze van alle omliggende dorpen daar hun boodschappen doen voor heel de week. Tot slot ook nog het dorpje Jakaba bezocht. Hier woont de familie van Mohammed. Ook de moeder van Alhagie, waar we bij logeren, woont daar en heb ik eindelijk eens kunnen ontmoeten.

Heel erg genoten van dit weekend en alle leuke momenten die je beleeft en fijne mensen die je hier ontmoet!


Lots of love

Reanimatie

Hallo iedereen


Vandaag heb ik iets heel heftig meegemaakt. Ik ging naar het Health center om dat het de 2 wekelijkse consultatiedag voor baby’s was. Dit is baby’s wegen en vaccineren. Toen ik aankwam zei Yama, de community nurse, dat er een bevalling bezig was in de labour ward en dat ik daar naartoe moest gaan. Dit deed ik dan. In de labour ward was een vrouw een paar uur eerder bevallen die ik kende van prenataal onderzoek en waar ik toen lang mee gepraat had. Ze kende mij nog en was heel enthousiast om mij te zien. Ze heeft mij later op de dag ook uitgenodigd om naar de naamceremonie van haar dochtertje te komen binnen een week.

Dan naar de bevalling die bezig was, de vrouw in kwestie had volledige ontsluiting dus normaal zou het niet lang meer duren vooraleer het kind ter wereld kwam. Dit is anders gelopen. De vrouw perste niet goed waardoor het kind maar niet kwam, ik hoorde ook dat de harttonen aan het dalen waren. Dit doen we hier met een stethoscoop want ze hebben hier niets van apparatuur. We hebben met allemaal op haar buik zitten duwen om haar te helpen, niets hielp. Enkele uren later toen er nog altijd geen vordering was en we al vanalles geprobeerd hadden beslisten ze om met de ambulance naar het ziekenhuis te gaan een eindje verderop. De harttonen waren niet goed dus het kind moest er uit, er was al een veel te lange tijd over gegaan. Ook voor de moeder. Ik moest mee samen met een andere verpleger. Uiteindelijk heb ik het kind ter wereld gebracht in de ambulance terwijl de verpleger op de buik zat te duwen. De navelstreng zat dubbel rond zijn nek en er zat meconium in het vruchtwater. Het baby’tje ademende niet en zag helemaal blauw. Ik ben direct begonnen met reanimeren en de verpleger mond op mond beademing. De ambulance was heem primitief dus we hadden niets bij. Heel de weg hebben we dit gedaan en eens afgewisseld, ook ondersteboven gehouden en op het ruggetje gewreven. Bij aankomst terug in het Health center hebben we met een darmpje het vruchtwater uit de longetjes gezogen en daarna nog aerosol toegediend. Is het enige wat hier in Health center voorhanden was. Geen zuurstof, beademingsballon werkte niet, vacuüm pompje voor kindje helpen ter wereld te brengen werkte niet. Het jongetje heeft het uiteindelijk gehaald! Gelukkig dat ik was! Het heeft nog lang heel moeizaam geademd maar ben vanavond nog terug gaan kijken en hij ademde nog steeds. Dus het is ons gelukt in deze primitieve setting maar in een beter ziekenhuis had er veel adequater ingegrepen worden. Zowel tijdens de bevalling als er na toen het baby’tje niet ademde.

Iedereen was mij heel dankbaar vandaag, zowel de moeder, verplegend personeel en ook de moeder die er nog was die deze nacht bevallen was. Ik sluit met een heel voldaan gevoel de dag af. Een dag om nooit meer te vergeten


X

Avontuur in het ziekenhuis

Hoi iedereen

Hier nog eens een berichtje. Het gaat hier nog steeds super met mij. Deze week hadden we hier 5 nieuwe vrijwilligers, onder hen een medisch team die hier cpr training hebben gegeven in een ziekenhuis. Jammer genoeg hebben we vandaag al terug afscheid moeten nemen van deze leuke mensen!

Vandaag heb ik in het ziekenhuis gewerkt. Zoals elke zaterdag geholpen met de vaccinaties bij baby’tjes. Daarna ben ik nog gaan helpen op de gewone afdeling en de verloskamer. Het was heel druk vandaag, vele opnames en 4 vrouwen die tegelijk in arbeid waren. Ik heb op beide diensten op de drukke momenten geholpen. Vandaag was er eigenlijk te weinig personeel voor deze drukte dus ze waren heel blij dat ik er nog was. Soms gelopen van het een naar het andere. Uiteindelijk ging 1 van de bevallingen niet vlot genoeg en werd er beslist voor een keizersnede. Dit heeft heel lang geduurd vooraleer het ook effectief gebeurde. Eerst moest de betaling in orde gemaakt worden en zien of ze het konden betalen. Het was ongeveer 15 000 dalasi en zij had al een verzekering waardoor dat ze maar de helft moest betalen. Toen dit in orde was dan was de gynaecoloog naar huis om te gaan eten dus moest daar weer op gewacht worden. Een paar uur later heb ik uiteindelijk geassisteerd bij deze keizersnede. Moeder en baby meisje stellen het wel en zij en haar familie hebben mij bedankt voor alles wat ik vandaag gedaan had voor hen. Toen we aan het wachten waren tot de keizersnede kon plaatsvinden heb ik nog geassisteerd bij een gewone bevalling. Ook dit was een meisje. Deze vrouw had heel lang weeën gehad en was ook heel blij dat ik er was bij geweest om haar te steunen.

Wat was het fijn om dit allemaal mee te mogen maken en zo’n dankbaarheid te mogen ervaren!


Liefs

Ysabel

Terug in Gambia

Salaam malekum


Nu ik terug hier in Gambia ben heb ik toch besloten om mijn verhalen terug op te schrijven en mijn blog van vorig jaar verder aan te vullen.

Ik werd hier weer heel hartelijk ontvangen toen ik hier terug aankwam, was echt super om iedereen terug te zien. Iedereen zei ook dat ze me gemist hadden en veel herkenden me nog. Ik werk nu in een ander ziekenhuis dan vorig jaar. Het ziekenhuis is wat groter en hebben iets meer faciliteiten zoals een ICU. Ik heb tot hiertoe vooral al wondverzorgingen gedaan. Veel mensen hebben hier wondes, jong en oud. Genezing gaat traag en vaak komen ze ook laat er mee naar het ziekenhuis waardoor het al erg is. Er was een jongen waarbij ze het onderbeen hebben moeten amputeren omdat hij eerst bij een marabout is geweest om het proberen te genezen omdat ze geen geld hadden om naar ziekenhuis te gaan. Een marabout probeert met behulp van kruiden en planten mensen te genezen en toekomst voorspellen. Heb met een verpleger er over gepraat en hij was geen voorstander van een marabout terwijl de meeste mensen hier heel erg in de kracht van een marabout geloven. Hij zei dat hier meer kwaad dan goed mee gedaan wordt.

Vandaag heb ik meegeholpen bij de consultatiedag van de baby’s en zwangere vrouwen hier in het dorpje. Vooral baby’s wegen, vaccineren en zwangere vrouwen opvolgen. Er was een baby’tje van net geen maand oud die nog steeds op het geboortegewicht was en tekenen van uitdroging had. Ik vroeg aan de moeder of de borstvoeding wel goed ging en ze zei dat ze te weinig melk had. Heb dit gemeld en ze doen hier niets aan wat heel frustrerend is want misschien sterft dit baby’tje wel als dit zo blijft verder gaan. Moeders kunnen hier geen melkpoeder betalen.

Soms is het heel frustreren hier maar de vreugde van de bevolking hier maakt het werk super leuk.

Zonnige groetjes

Laatste week

Hoi hoi

Mijn laatste week hier is echt voorbijgevlogen. Ik had nog een afwisselend programma. Allemaal voor een van de laatste keren, kan het niet geloven..
Maandag en donderdag ben ik nog naar het ziekenhuis geweest. Daar nog geholpen met wondzorg en dokter geassisteerd bij klein ingreepje. De cardioloog heb ik ook nog geassisteerd. Van hem mocht ik ecg en echo-cardio mee doen. Wel heel leuk! Was een fijne man, hij vond het ook leuk dat ik Belgische was omdat zijn eerste professor waar hij les van gekregen heeft een Belg was en hij heeft in Frankrijk gewoond dicht bij de Belgische grens. Ze gingen mij allemaal missen daar zeiden ze. Super lief!
Dinsdag laatste keer consultatiedag van de baby's. Deze keer 256 baby's gewogen! Heel heftig maar super leuk om te doen! Dit ga ik echt missen en mijn hulp konden ze daar ook appreciëren omdat er zoveel werk was!
Ik ben deze week ook nog een paar keer met een community nurse mee op pad geweest. Zij is door iedereen in het dorp hier gekend en doet heel goed werk. Ik ben met haar naar enkele compounds ( Dit zijn de huizen hier waar ze met verschillende gezinnen in wonen op een stuk grond) geweest om daar uitleg te geven over de Health centers, thuisbevallingen en heel belangrijk hier familyplanning. Thuisbevallingen zijn recent door een regering hier afgeschaft omdat dat meestal geen echte verpleegkundigen zijn die dit doen en zo het te gevaarlijk is voor moeder en kind. De community nurse stelde ook voor om op scholen les te gaan geven over deze topics allemaal. We zijn op een lagere school, 5 graad gaan lesgeven en op een middelbare scool aan 16-jarige. Bij beide werden alle meisjes bij elkaar geroepen in 1 lokaal. Dit was heel leerzaam zowel voor ons als voor de studenten, van familyplanning hadden veel studenten nog niet gehoord dus ben blij dat ik hieraan nog heb mogen meewerken. Vandaag ook nog een nieuwe rolstoel aan een kindje met een beperking gaan brengen. De hare was helemaal stuk dus ze waren er heel blij mee. Deze avond heeft de band nog een laatste keer djembe gespeeld aan het kampvuur voor mij en heb ik nog kunnen meespelen. Zalig dit!


Dit is waarschijnlijk mijn laatste blogje vanuit Gambia. Morgen vertrek ik hier jammer genoeg en reis ik nog voor 2 daagjes door naar Senegal. Wat ga ik iedereen missen, zou nog wat willen blijven!

Abaraka Abaraka!





Week vol nieuwigheden

Hi

Na nga deff

Deze week is een week geweest met vele indrukken. Maandag ben ik mee op huisbezoek geweest bij kindjes met een beperking. Maryama is een kindje dat in een rolstoel zit en incontinent is. Zij kan niet meer stappen, kon dit vroeger wel een beetje maar ineens kon ze dit niet meer. Ze weten niet waarom. Thuis wordt ze ook wat verwaarloost, ouders weten niet hoe ze ermee moeten omgaan. Haar rolstoel is ook stuk, ze zit helemaal op het ijzer. Een volgende huisbezoek was Fatouma. Zij is ongeveer 18 maar ziet er uit als iemand van 12. Ze kan niets, is helemaal bedlegerig en spastisch. Ze heeft heel erge slikproblemen waardoor ze alleen babyvoeding kan eten en ze niet genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt. Ze is ondervoed, al doet de moeder alles voor haar wat ze kan. Zij ligt er altijd heel netjes bij. Deze huisbezoeken waren soms wel wat emotioneel. Nog iets wat emoties bij mij teweegbracht deze week was een bevalling die ik van begin tot het einde heb meegemaakt! Wat is dit toch altijd een wonder en hier word ik zo blij van. Deze keer ging het wel niet vanzelf, ze hebben de zuiger moeten gebruiken en er waren nog wel wat problemen. Uiteindelijk is alles in orde gekomen en ben ik bedankt door de moeder voor de steun die ze aan mij had.
Ik ben ook nog een psychiatrisch ziekenhuis gaan bezoeken, "tanka tanka. Dit is het enige in heel Gambia waar alleen de ergste gevallen terechtkomen en ze mogen max 3 maanden blijven. Een volgende bezoek was "second home". Een verblijf voor kinderen met een beperking waar ze tijdens de week verblijven. Hier is ook maar plaats voor 13 kinderen en er zijn maar 2 instellingen in heel Gambia. Hier verblijft een kindje dat Petra een paar jaar geleden echt gered heeft hier. Zij lag tussen haar eigen lichaamsvochten en de ratten in een berghok. Heel gruwelijk. Ratten hebben haar teentjes opgegeten, ze kreeg amper eten en had heel erge doorligwonden.
Na deze week met vele indrukken hebben we afgesloten met een feestje te bouwen en op zaterdag ook een echt Afrikaans feest! Heb nog eens mee djembé mogen spelen met de groep wat ik heel leuk vond!
Nu gaat jammer genoeg mijn laatste week hier in..mag er niet aan denken, wil echt nog niet vertrekken!

Zonnige groetjes




Lower basic school

Hi Everyone,

Deze week ben ik een dag mee naar de lower basic school geweest waar Astrid vrijwilligerswerk deed. Dit is hier een plaatselijke overheidsschool waar 1600 leerlingen zitten. Onderwijs is gratis maar ze moeten wel de boeken en uniform kunnen betalen wat voor vele mensen nog steeds heel moeilijk is. De leerlingen moeten ook schoenen aanhebben maar vaak hebben ze zelfs die middelen niet. Ze mogen dan de schoenen alleen voor school aandoen en thuis en na school moeten ze op blote voeten lopen door al het zand hier. Vele kinderen hebben hierdoor wonden op hun voeten en dit geneest niet door het zand en de bacteriën dat in de wonde komt. Op school zitten de kinderen in een klein lokaal met 40 tot 50 leerlingen. Er zijn niet genoeg stoelen dus moeten ze met 2 op een stoel zitten. Het is overal ook heel vuil en toilet, gewoon een gat in de grond, is bijna walgelijk..je ziet dat de uniformen van de leerlingen moeten doorgeven worden in het gezien, voor sommige is het te groot of te klein en met gaten in..dit zie je hier ook op straat, kinderen hebben kledij aan die te groot of te klein is en met gaten in. Als je hier over straat loopt vragen de kinderen ook om schriften, eten, kauwgom, een bal,..Unicef heeft deze week op school aan elk kind 4 schriftjes gegeven wat een heel goede zaak is maar er werden ook rugzakken uitgedeeld maar dit alleen voor de slimste leerlingen. Heel erg om die andere leerlingen hun gezichtjes te zien.
Ik ben met Astrid hier ook een projectje voor een gezin gestart. We willen hier heel graag een gezin helpen met 2 dove kindjes om hen naar een speciale dovenschool hier te laten gaan. De vader heeft een taxirijbewijs maar op dit moment geen auto. Wij zouden er willen voor zorgen om een auto te kunnen kopen zodat de vader zijn kinderen alle dagen naar school te kunnen brengen en terug ophalen en in tussentijd kan hij zijn gezin van een inkomen voorzien door taxi te rijden. De school is ver weg en de kinderen kunnen niet alleen naar school gaan dus voor een auto zorgen is de beste oplossing. We zoeken hiervoor veel sponsors dus iedereen die zich aangetrokken voelt tot dit verhaal kan het aan mij laten weten. Alle beetjes helpen!

Abaraka! (dank u)

Relaxen hoort er ook bij

Salaam malekum,

Bij een weekend horen leuke dingen en dat hebben we dan ook gedaan. Op onze vrije dag zijn we naar een hotel geweest waar we lekker konden lunchen en genieten van het zonnetje en de zee op het privestrand van het hotel. Rond dat hotel waren er allemaal aapjes in het wild die naar ons toekwamen, op ons kwamen zitten en uit onze handen kwamen eten. Heel erg leuke ervaring! Vandaag zijn we met een paar gambianen en de nieuwe vrijwilligster(Anna), die hier sinds woensdag is, naar een leuk rustig strandje geweest. Ondertussen is Marion ook vertrokken hier. Zij was hier al voor het 3e jaar op rij 2 maanden en heeft heel veel betekent voor vele gambianen. Dit was een emotioneel moment en er werd voor haar een heus afscheidsparty georganiseerd. Dit was typisch Afrikaans feest met een djembégroep die kwam optreden en danseressen erbij. We hebben allemaal mee gedanst en genoten van de muziek en de danseressen. Het was een hele leuke avond waarbij vele mensen uit de buurt ook aanwezig waren.